آغاز فشار حداکثری دولت آمریکا / تحریم بیش از ۳۰ شخص و نفتکش توسط دولت ترامپ
وزارتخانه‌های خزانه‌داری و امور خارجه آمریکا در تداوم کارزار فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ علیه جمهوری اسلامی ایران، به طور مشترک اسامی چندین فرد و شرکت‌های مرتبط با ایران را در فهرست تحریم‌ها قرار دادند.
تحریم‌های جدید وزارتخانه‌های خارجه و خزانه‌داری آمریکا علیه تجارت نفت ایران، اولین گام مشترک آنها از کارزار جدید فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران است. به گفته تامی بروس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، وزارت خزانه‌داری ۱۶ نهاد و کشتی را تحریم کرده است، در‌حالی‌که وزارت خارجه و وزارت خزانه‌داری به صورت مشترک ۲۲ نفر دیگر و ۱۳ کشتی را تحریم کرده‌اند.
تارنمای وزارت خزانه‌داری آمریکا ۲۴ فوریه ۲۰۲۵ برابر با ۶ اسفند ماه ۱۴۰۳، اعلام کرد که واشنگتن تحریم‌های جدید مرتبط با ایران را روز دوشنبه به وقت محلی اعمال کرد؛ از‌جمله افرادی که با یک شرکت صادرات نفت ایران مرتبط هستند. وزارت خزانه‌داری آمریکا در بیانیه‌ای ادعا کرد که دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری (OFAC) و وزارت امور خارجه آمریکا تحریم‌هایی را علیه بیش از ۳۰ شخص و کشتی در حوزه‌های متعدد به دلیل نقش آنها در واسطه‌گری فروش و حمل‌ونقل فراورده‌های نفتی ایران وضع کردند.
وزارت خزانه‌داری آمریکا همچنین مدعی شده که در میان کسانی که امروز تحریم شده‌اند، دلالان نفت در امارات متحده عربی و هنگ‌کنگ، اپراتورها و مدیران نفتکش در هند و چین، رئیس شرکت ملی نفت ایران و شرکت پایانه‌های نفتی ایران هستند که فعالیت‌های آنها به تأمین مالی فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده این کشور کمک می‌کند. کشتی‌هایی که امروز تحریم شده‌اند، مسئول حمل ده‌ها میلیون بشکه نفت خام به ارزش صدها میلیون دلار هستند.
اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری آمریکا، در سخنانی ضد ایرانی ادعا کرد که «آمریکا از تمام ابزارهای در اختیار خود برای هدف قرار‌دادن تمام بخش‌های زنجیره تأمین نفت ایران استفاده خواهد کرد و هر‌کسی که با نفت ایران معامله می‌کند، خود را در معرض خطر تحریم‌های درخور‌توجهی قرار می‌دهد». براساس بیانیه وزارت خزانه‌داری آمریکا، حمید بورد، معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران که مسئولیت اکتشاف، تولید، پالایش و صادرات نفت و فراورده‌های نفتی در ایران را برعهده دارد، عباس اسدروز، سید‌علی میری، غلامحسین گرامی و علی معلمی از‌جمله افرادی هستند که نام آنها در فهرست تحریم‌های جدید آمریکا آمده است.
وزارت خزانه‌داری دولت ترامپ ادعا کرده بود که شبکه نفتی را که صدها میلیون دلار برای ارتش ایران تولید می‌کند، هدف قرار می‌دهد. وزارت خزانه‌داری آمریکا در بیانیه‌ای مدعی شد: «امروز دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری (OFAC) یک شبکه بین‌المللی را به دلیل تسهیل ارسال میلیون‌ها بشکه نفت خام ایران به ارزش صدها میلیون دلار به چین تحریم می‌کند. این نفت به نمایندگی از ستاد کل نیروهای مسلح ایران و شرکت تحت تحریم آن که سپهر انرژی جهان‌نما پارس (سپهر انرژی) است، ارسال شده است. این تحریم‌ها شامل نهادها و افراد در حوزه‌های متعدد، از‌جمله چین، هند و امارات و همچنین چندین کشتی می‌شود».
تحریم‌های پیشین دولت ترامپ علیه نفت ایران که از بهمن‌ماه شروع شد، با محکومیت جمهوری اسلامی روبه‌رو شد. در‌این‌باره اسماعیل بقائی، سخنگوی وزارت امور خارجه، آن زمان پس از تحریم مجموعه‌ای از اشخاص حقیقی و حقوقی به اتهام دخیل‌بودن در فروش نفت خام ایران، آن را کاملا ناموجه و مغایر با قواعد و موازین بین‌المللی دانست و به‌شدت محکوم کرد.
دولت دوم ترامپ که در دور دوم ریاست‌جمهوری خود بارها برای رسیدن به توافق با ایران ابراز امیدواری کرده، ۴ فوریه ۲۰۲۵ برابر با ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۳ با امضای یادداشتی برای تداوم سیاست فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران ادعا کرد که آماده گفت‌وگو با رئیس‌جمهوری ایران است. او با بیان این ادعا که برای امضای این یادداشت «دچار تردید» بوده است، مدعی شد: «این برای ایران خیلی سخت است. امیدوارم مجبور نباشیم خیلی از آن استفاده کنیم. باید دید آیا می‌توانیم به توافقی با ایران برسیم؟».
رئیس‌جمهوری آمریکا ۱۷ بهمن ماه نیز در پیامی در شبکه اجتماعی «تروث سوشال» مدعی شده بود: «من می‌خواهم ایران کشوری بزرگ و موفق باشد، اما کشوری که نباید سلاح هسته‌ای داشته باشد. گزارش‌هایی که ادعا می‌کنند ایالات متحده با همکاری اسرائیل قصد دارد ایران را به خاک و خون بکشد، به‌شدت اغراق‌آمیز هستند. ترجیح می‌دهم یک توافق هسته‌ای صلح‌آمیز و قابل راستی‌آزمایی داشته باشیم که به ایران اجازه دهد به طور مسالمت‌آمیز رشد کند و شکوفا شود. باید فورا روی این موضوع کار کنیم و وقتی توافق به امضا رسید، یک جشن بزرگ خاورمیانه‌ای برگزار کنیم. خداوند خاورمیانه را حفظ کند!».
میدل‌ایست‌آی سیاست فشار حداکثری ترامپ را چندان موفقیت‌آمیز توصیف نمی‌کند، چراکه این سیاست بر دو فرضیه ناقص استوار است؛ اول اینکه تحریم‌های اقتصادی هزینه کمی بر آمریکا تحمیل می‌کند یا هیچ هزینه‌ای بر آمریکا تحمیل نمی‌کند و دوم اینکه تحریم‌ها به‌تنهایی ناگزیر باعث ناآرامی می‌شود. ترکیب این اشتباه‌ها، باعث شده این سیاست هیچ انگیزه معناداری ارائه ندهد و ایران را در وضعیتی قرار دهد که دلیلی برای مذاکره با آمریکا نداشته باشد. نادرستی این فرضیه‌ها در عمل ثابت شده است.
برخلاف انتظار واشنگتن، فشار حداکثری برای آمریکا گران تمام شده است. ایران با کاهش تعهدهای خود براساس برجام، غنی‌سازی اورانیوم خود را از ۳.۵ درصد به بیش از ۶۰ درصد افزایش داد و ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را گسترش داد. این سیاست نتوانسته از تحریکات بیشتر جلوگیری کند و احتمال آنها را افزایش داده است. همچنین، تمایل چین به خرید نفت ایران، تحریم‌ها را تضعیف کرده و اعتبار مدیریت آمریکا را کاهش داده است.
