
حضور پرشمار اتباع افغانستان در ایران / در بعضی محله ها که می روی انگار در کابل قدم می زنید
اتباع افغان از عمدهترین آسیبهای اجتماعی استان تهران هستند.
به گزارش دیدبان اقتصاد روزنامه جوان نوشت: دولتها مرزها را باز میگذارند و آنها سرشان را پایین میاندازند و به هر جا بخواهند میروند. کلید بیشتر ویلاها و باغهای دماوند، لواسان، ورامین و فیروزکوه در جیب همین اتباع است و شبها هر که را بخواهند به آنجا میبرند و روی تختهای گرم و نرمش میخوابند.
منابع کشور را مفت مصرف میکنند، به نوامیس مردم تعرض و به راحتی مرتکب جرم میشوند و یکشبه غیبشان میزند و دست جن هم به آنها نمیرسد. اگر هم پلیس آنها را بازداشت و ردمرز کند، قبل از رسیدن مأموران به محل کارشان از مسیرهایی که بلدند به ایران برمیگردند. آنها هیچ هویتی ندارند و هر جا بروند با هویت تازهای خودشان را معرفی میکنند و دوباره مشغول کار میشوند.
دولت مستقر و دولت قبل وعده دادند بساط این آسیبها را جمع کنند، اما اگر سری به بعضی از همین محلههای یاد شده بزنید، تصور میشود در یکی از کوچههای کابل حرکت میکنید!
همانطور که قبلاً توسط افشا گران این قضیه افشا شد .پای بعضی از اشخاص رده بالای حکومتی در میان است. که خود ریشه افغانستانی دارند وبعضا از نزدیکان رئیس جمهور گذشته هستند. بحرانی که در هر کشور دیگری بجز ایران بود به راحتی و در کمترین زمان قابل رفع بود.در کشور ما تبدیل به یک مشکل لا ینحل شده .چرا؟؟؟؟
بهر صورت مشکل بزرگی درست شده و آمدن اتباع بیگانه از حد گذشته بطوریکه در کسب و کار مردم ایران بخصوص کارگران شدیدا تاثیر گذاشته و کارفرمایان حقوقهای هنگفت و امکانات فراوانی در اختیارشان به بهانه های واهی میگذارند.
دولت اگر بخواهد پای آنها را از ایران کوتاه کند گاری ندارد بساطشان یکماهه جمع میشود بشرطیکه بخواهد مردم چنان انقلابی ردشان میدهند که راه برگشت را دیگر گم کنند.
خب چرا همه اینا را دولت میدونه باز اتباع در ایران در کوچه پس کوچه های شهرها جولان میدن پس تکلیف مردم چیه .واقعا هم همینجورهست هرکار خلافی میکن یک شنبه ِیب میشن مس چه دلیلی دارد مردم ایران یا کسانی که یه جور دیکر در ایران زندگی میکنن ایرانی نیستن از اتباع دفاع میکنن لطفا آلوی دفاع نکنید
به من چه؟ به چاردیواری ام وارد شده مگر؟ بندۀ خدای والا سنگینیش بر زمین و رزقش از آسمان است. امّا اینکه غریبهها در برخی محلات دورهم گردآمدهاند طبیعی است وحشت مکن، جانا! شما هم إنشاءٱلله وقتی به کشور بهتری رفتی چون راه و چاه نمیدانی اواٮٕل به همزبانت میچسبی.
وحشی نبودن: از دیگران وحشت نکردن و وادار نکردنشان به عکسالعمل است [مثل هراس و هراسافکنی بیخودی مستر بین وقتی با دوستدخترش به تماشای فیلم ترسناکی رفته بود]. غریبنوازی خصلتی انسانی است یعنی اُنس با آدمهای دیگر و خوشرفتاری با آنها چون بفرمودۀ امیرالمؤمنین س یا برادر دینی اند یا همسان در آفرینش. و السلام