
دعا و نماز روز شنبه
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، بِسْمِ اللّٰهِ کَلِمَهِ الْمُعْتَصِمِینَ، وَمَقالَهِ الْمُتَحَرِّزِینَ، وَأَعُوذُ بِاللّٰهِ تَعَالىٰ مِنْ جَوْرِ الْجَائِرِینَ، وَکَیْدِ الْحَاسِدِینَ، وَبَغْىِ الظَّالِمِینَ، وَأَحْمَدُهُ فَوْقَ حَمْدِ الْحَامِدِینَ، اللّٰهُمَّ أَنْتَ الْواحِدُ بِلَا شَرِیکٍ، وَالْمَلِکُ بِلَا تَمْلِیکٍ، لَاتُضَادُّ فِى حُکْمِکَ، وَلَا تُنَازَعُ فِى مُلْکِکَ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، وَأَنْ تُوزِعَنِى مِنْ شُکْرِ نُعْمَاکَ مَا تَبْلُغُ بِى غَایَهَ رِضَاکَ؛
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگى است؛ به نام خدا که سخن پناهجویان و گفتار پرهیزگاران است و پناه میبرم به خدای بلندمرتبه از ستم ستمگران و نیرنگ حسودان و سرکشی ظالمان و او را میستایم، ستایشی برتر از ستایش ستایشگران، خدایا! تویی یگانه بیانباز و پادشاه علی الاطلاق، در فرمانرواییات مخالفت نشوی و در پادشاهیات هماوردی نداری، از تو میخواهم که بر بنده و فرستادهات محمد درود فرستی و سپاس نعمتهایت را چنان قسمت من کن که مرا به کمال خشنودیات نائل گرداند؛
وَأَنْ تُعِینَنِى عَلَىٰ طَاعَتِکَ وَلُزُومِ عِبَادَتِکَ، وَاسْتِحْقَاقِ مَثُوبَتِکَ بِلُطْفِ عِنَایَتِکَ، وَتَرْحَمَنِى بِصَدِّى عَنْ مَعَاصِیکَ مَا أَحْیَیْتَنِى، وَتُوَفِّقَنِى لِمَا یَنْفَعُنِى مَا أَبْقَیْتَنِى، وَأَنْ تَشْرَحَ بِکِتَابِکَ صَدْرِى، وَتَحُطَّ بِتِلاوَتِهِ وِزْرِى، وَتَمْنَحَنِى السَّلَامَهَ فِى دِینِى وَنَفْسِى، وَلَا تُوحِشَ بِى أَهْلَ أُنْسِى، وَتُتِمَّ إِحْسَانَکَ فِیَما بَقِىَ مِنْ عُمْرِى کَمَا أَحْسَنْتَ فِیَما مَضَىٰ مِنْهُ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
و مرا به لطف توجهت بر طاعت و پایبندی بر بندگیت و شایستگی پاداشت یاری کنی و تا زندهام به بازداشتن از گناهانت بر من مهر ورزی و تا زمانی که مرا باقی میداری بر انجام آنچه بهرهام رساند توفیقم دهی و به کتاب خود (قرآن) برای پذیرش حق، سینهام را فراخ گردانی و بار گناهانم را با تلاوتش از نامه اعمالم فروریزی و در دین و جانم به من سلامت بخشی و کسانی که به آنها انس گرفتهام از من وحشتزده نکنی و در باقیمانده عمرم احسانت را بر من تمام کنی، چنانکه در گذشته عمرم بر من احسان نمودی، ای مهربانترین مهربانان.
نماز روز شنبه
سید ابن طاووس از حضرت امام عسکری روایت کرده: آن حضرت فرمود: در کتابهای پدرانم خواندم که هرکه در روز شنبه چهار رکعت نماز بخواند و در هر رکعتی سورههای «حمد» و «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» و «آیتالکرسی» را قرائت کند، خدا او را در درجه پیامبران و شهدا و صالحان بنویسد که نیکو رفیقانی هستند.
راوی از آن حضرت پرسید در چه وقتی از روز باید این نماز را بجای آورد؟ فرمود: بین طلوع آفتاب تا ابتدای ظهر.
أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ رَسُولُهُ، وَأَنَّکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللّٰهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّکَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ، وَجَاهَدْتَ فِى سَبِیلِ اللّٰهِ بِالْحِکْمَهِ وَالمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ، وَأَدَّیْتَ الَّذِى عَلَیْکَ مِنَ الْحَقِّ، وَأَنَّکَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِینَ، وَغَلَظْتَ عَلَى الْکَافِرِینَ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتَّىٰ أَتیٰکَ الْیَقِینُ، فَبَلَغَ اللّٰهُ بِکَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى اسْتَنْقَذَنا بِکَ مِنَ الشِّرْکِ وَالضَّلالِ؛
شهادت میدهم که معبودی جز خدا نیست، یکتاست و شریکی ندارد و گواهی میدهم که تو فرستاده اویی و تویی محمّد فرزند عبدالله و گواهی میدهم که تو پیامهای پروردگارت را به مردم رساندی و برای امّتت خیرخواهی کردی و در راه خدا با حکمت و اندرز پسندیده کوشیدی و آنچه را از حق بر عهدهی تو بود به همه رساندی و همانا تو به مردم مؤمن مهربانی داشتی و بر کافران سخت گرفتی و خدا را با خلوص کامل تا رسیدن وفاتت بندگی کردی، پس خداوند تو را به برجستهترین جایگاه اهل کرامت برساند؛ خدا را ستایش که ما را به وسیله تو از شرک و گمراهی رهانید؛
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْ صَلَوَاتِکَ وَصَلَوَاتِ مَلائِکَتِکَ، وَأَنْبِیائِکَ وَالْمُرْسَلِینَ وَعِبَادِکَ الصَّالِحِینَ، وَأَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرَضِینَ، وَمَنْ سَبَّحَ لَکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ، عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، وَنَبِیِّکَ وَأَمِینِکَ، وَنَجِیبِکَ وَحَبِیبِکَ، وَصَفِیِّکَ وَصِفْوَتِکَ، وَخَاصَّتِکَ وَخَالِصَتِکَ، وَخِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَأَعْطِهِ الْفَضْلَ وَالْفَضِیلَهَ وَالْوَسِیلَهَ وَالدَّرَجَهَ الرَّفِیعَهَ، وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً یَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ . اللّٰهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ: ﴿وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِیماً ﴾، إِلٰهِى فَقَدْ أَتَیْتُ نَبِیَّکَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِى، فَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاغْفِرْها لِى، یَاسَیِّدَنا أَتَوَجَّهُ بِکَ وَبِأَهْلِ بَیْتِکَ إِلَى اللّٰهِ تَعَالىٰ رَبِّکَ وَرَبِّى لِیَغْفِرَ لِى
یَوْمُ السَّبْتِ وَهُوَ یَوْمُکَ، وَأَنَا فِیهِ ضَیْفُکَ وَجَارُکَ، فَأَضِفْنِى وَأَجِرْنِى، فَإِنَّکَ کَرِیمٌ تُحِبُّ الضِّیَافَهَ، وَمَأمُورٌ بِالْإِجارَهِ، فَأَضِفْنِى وَأَحْسِنْ ضِیَافَتِى، وَأَجِرْنا وَأَحْسِنْ إِجَارَتَنا، بِمَنْزِلَهِ اللّٰهِ عِنْدَکَ وَعِنْدَ آلِ بَیْتِکَ، وَبِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ، وَبِمَا اسْتَوْدَعَکُمْ مِنْ عِلْمِهِ فَإِنَّهُ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ.
ای محبوب دلهای ما، ما به خاطر تو سوگواریم و چه بزرگ است سوگواری بر تو ازآنرو که وحی از ما بریده و هم ازآنرو که به فقدان تو دچار آمدهایم، چه ما از خداییم و بهسوی او باز میگردیم، ای سرور ما، ای فرستادهی خدا، درود خدا بر تو و بر خاندان پاک پاکیزهات باد. امروز روز شنبه است و آن روز توست و من در این روز مهمان تو و پناهنده به درگاه توأم، پس از من پذیرایی کن و به من پناه ده، زیرا تو بزرگمنشی و از سوی حقتعالی مأمور به پناه دادنی، پس از من پذیرایی کن و نیکو پذیرایی کن و ما را پناه ده و نیکو پناهمان ده، به برکت جایگاهی که خدا نزد تو و نزد خاندانت دارد و بهحق جایگاهی که آنان نزد خدا دارند و بهحق آنچه از دانشش نزد شما سپرده که همانا او گرامیترین گرامیان است.
گردآورنده این کتاب عباس قمی (خدایش ببخشد) گوید: من هرگاه خواستم رسول خدا را به این زیارت، زیارت کنم، نخست آن حضرت را به صورتی که امام هشتم به بَزَنطی آموخته زیارت میکنم، پسازآن این زیارت را میخوانم؛ و آن زیارت [یعنی زیارت آموخته شده به بزنطی] بهگونهای که با سند صحیح روایت شده چنین است:
ابن ابی نصر خدمت حضرت امام رضا (علیهالسلام) عرض کرد: پس از نماز باید چگونه بر حضرت پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) صلوات و سلام فرستاد؟ فرمود: میگویی:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللّٰهِ وَرَحْمَهُ اللّٰهِ وَبَرَکَاتُهُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِاللّٰه، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خِیَرَهَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صِفْوَهَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللّٰهِ، أَشْهَدُ أَنَّکَ رَسُولُ اللّٰهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللّٰهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ، وَجَاهَدْتَ فِى سَبِیلِ رَبِّکَ، وَعَبَدْتَهُ حَتَّىٰ أَتَاکَ الْیَقِینُ، فَجَزَاکَ اللّٰهُ یَا رَسُولَ اللّٰهِ أَفْضَلَ ما جَزىٰ نَبِیّاً عَنْ أُمَّتِهِ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أَفْضَلَ ما صَلَّیْتَ عَلىٰ إِبْراهِیمَ وَآلِ إِبْراهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ.
سلام و رحمت خدا و برکاتش بر تو ای رسول خدا، سلام بر تو ای محمّد بن عبدالله، سلام بر تو ای اختیار شدهی خدا، سلام بر تو ای محبوب خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا، سلام بر تو ای امین وحی خدا، گواهی میدهم که تو فرستاده خدایی و گواهی میدهم که تو محمّد بن عبدالله هستی و گواهی میدهم که تو امّت خویش را خیرخواهانه پند گفتی و در راه پروردگارت جهاد کردی و او را تا زمانی که مرگت رسید پرستیدی، پس خدا پاداشت دهد ای فرستادهی خدا، بهترین پاداشی که به پیامبری از سوی امّتش میدهد. خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست؛ برترین درودی که بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادی، همانا تو ستوده و بزرگواری.